Ειδικές Μελέτες Εκπαιδευτικού Managment

‘Ειδικές Μελέτες Εκπαιδευτικού Μάνατζμεντ - 299’                                                                                                                    ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΜΑΥΡΟΣ

1.  Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων ενός εκπαιδευτικού οργανισμού, με στόχο την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών του για τη συνεχή επαγγελματική τους ανάπτυξη με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, θα προσδιορίσουμε τους βασικούς άξονες του στρατηγικού του προγραμματισμού.

Βασικοί άξονες στρατηγικού προγραμματισμού ώστε να καλύπτονται τα εξής θέματα:

            ανάπτυξη της ευρωπαϊκής διάστασης της παιδείας στη συνείδηση του εκπαιδευτικού προσωπικού

            ανάπτυξη της κινητικότητας των εκπαιδευτικών μέσα από τη συμμετοχή τους σε προγράμματα

            προώθηση της συνεργασίας του εκπαιδευτικού οργανισμού με εκπαιδευτικούς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης

            ανταλλαγή εμπειριών και πληροφοριών για κοινά προβλήματα αλλά και θέματα που προκύπτουν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία μεταξύ των εκπαιδευτικών του εκπαιδευτικού οργανισμού και των εκπαιδευτικών που απασχολούνται σε εκπαιδευτικούς οργανισμούς της Ε.Ε.

Ο λειτουργικός προγραμματισμός διαμορφώνεται ως εξής:

            σύμπραξη με εκπαιδευτικούς ευρωπαϊκούς οργανισμούς μέσα από την ένταξη στο πρόγραμμα ΣΩΚΡΑΤΗΣ

            ανταλλαγή εκπαιδευτικών μεταξύ των συνεργαζόμενων ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών οργανισμών στα πλαίσια επιμορφωτικών σεμιναρίων με αντικείμενο τις λειτουργικές ιδιαιτερότητες των σχολικών μονάδων των χωρών προέλευσης των συμμετεχόντων.

Δραστηριότητες                                                               Επιθυμητοί στόχοι

Συνοπτικός προϋπολογισμός

2.  Η αξιολόγηση των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης είναι επιβεβλημένη:

Για τη διασφάλιση της ποιότητας της παρεχόμενης επαγγελματικής κατάρτισης

Για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών κατάρτισης

Για την ενδυνάμωση της αξιοπιστίας των φορέων επαγγελματικής κατάρτισης

            Για να τύχουν πιστοποίησης από το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.

            Για να ελεγχθεί ο βαθμός επίτευξης των στόχων των Κ.Ε.Κ..

            Για να διαγνωστούν προβλήματα που προκύπτουν κατά την λειτουργία των Κ.Ε.Κ..

            Για να υλοποιηθεί η λειτουργία της αξιολόγησης που αποτελεί μέρος του προγράμματος της διοίκησης

            Για να προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες σε όσους ασχολούνται με ζητήματα επαγγελματικής κατάρτισης

            Για να σχεδιαστούν  καινούριες στρατηγικές που θα αφορούν την διδακτική – μαθησιακή διεργασία ή τη γενικότερη ανάπτυξη του φορέα.

Η αξιολόγηση των Κ.Ε.Κ. γίνεται βάσει των ακόλουθων τεσσάρων αξόνων κριτηρίων:

            Α. Οργάνωση, λειτουργία - Παρεχόμενη κατάρτιση, Συμπληρωματικές Υπηρεσίες

            Β. Διευθυντικό και Επιστημονικό Προσωπικό

            Γ. Υλικοτεχνική Υποδομή

            Δ. Συνέντευξη από τον Διευθυντή Κατάρτισης

Κάθε άξονας κριτηρίων περιλαμβάνει δείκτες, οι οποίοι βαθμολογούνται όπως ορίζεται στην Υπουργική Απόφαση.

Κάθε δύο χρόνια τα Κ.Ε.Κ. συμπληρώνουν σε ένα Έντυπο Συλλογής Στοιχείων σε ηλεκτρονική μορφή τα δεδομένα που είναι απαραίτητα για την βαθμολόγηση των δεικτών. Κάθε δείκτης συμμετέχει με ένα συντελεστή βαρύτητας στην συνολική βαθμολογία αξιολόγησης.

Την αξιολόγηση αναλαμβάνουν αξιολογητές οι οποίοι προέρχονται από το Μητρώο αξιολογητών του ΕΚΕΠΙΣ και του Υπουργείου Εργασίας. Διμελή κλιμάκια αξιολογητών, μετά από συνεννόηση με το Κ.Ε.Κ., διενεργούν επί τόπου έλεγχο και αποτυπώνουν την βαθμολογία όλων των παραμέτρων που είναι απαραίτητα για την σύνταξη της  έκθεσης αξιολόγησης. Η τελική έκθεση αξιολόγησης συντάσσεται υπό την εποπτεία Συμβουλευτικής Επιτροπής και ανακοινώνεται στο Κ.Ε.Κ.

Με τον τρόπο που προβλέπεται να γίνεται η αξιολόγηση των Κ.Ε.Κ., σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση, διασφαλίζεται σε σημαντικό βαθμό η εγκυρότητα και η αξιοπιστία της.

Συγκροτούνται διμελή κλιμάκια ελέγχου με απόφαση του Δ.Σ. του ΕΚΕΠΙΣ. Τα μέλη των διμελών κλιμακίων ελέγχου, υποβάλλουν υπεύθυνη δήλωση με την οποία, δεσμεύονται ότι δεν έχουν οικονομική σχέση ή συνεργασία με το υπό αξιολόγηση Κ.Ε.Κ. Τα κλιμάκια αυτά διενεργούν τον πρωτοβάθμιο έλεγχο σε ένα αριθμό Κ.Ε.Κ. και κατόπιν διαλύονται. Με σκοπό την εποπτεία του έργου των διμελών κλιμακίων πρωτοβάθμιου ελέγχου, συγκροτούνται ειδικά διμελή κλιμάκια για διενέργεια δειγματοληπτικών δευτεροβάθμιων ελέγχων. Οι δευτεροβάθμιοι δειγματοληπτικοί έλεγχοι διενεργούνται σε δείγμα το οποίο επιλέγεται έτσι ώστε να είναι στατιστικά αξιόπιστο. Σε περίπτωση που η απόκλιση μεταξύ των αποτελεσμάτων του πρωτοβάθμιου και του δευτεροβάθμιου ελέγχου είναι ίση ή μεγαλύτερη του 25% ακυρώνονται όλοι οι πρωτοβάθμιοι έλεγχοι που διενήργησε το συγκεκριμένο πρωτοβάθμιο διμελές κλιμάκιο. Η διαδικασία αξιολόγησης ολοκληρώνεται με την επανάληψη του ελέγχου από άλλο πρωτοβάθμιο διμελές κλιμάκιο.

Για την αύξηση της εγκυρότητας και της αξιοπιστίας της αξιολόγησης των Κ.Ε.Κ. μπορεί να χρησιμοποιείται ή τεχνική της Συγκριτικής Αξιολόγησης (Benchmarking).

Για την υλοποίηση της συγκριτικής αξιολόγησης είναι απαραίτητη η συγκέντρωση δεδομένων από ένα Κ.Ε.Κ. ώστε να αξιοποιηθούν θετικά σε ένα άλλο.

Η διαδικασία της συγκριτικής αξιολόγησης συνίσταται στην σύγκριση της βαθμολογίας των δεικτών ενός Κ.Ε.Κ., ως προς ένα άλλο το οποίο έχει επιτύχει τις βέλτιστες επιδόσεις σε αυτούς τους δείκτες.

Η μεθοδολογία που εφαρμόζεται σε μια συγκριτική αξιολόγηση περιλαμβάνει:

Τον καθορισμό του Κ.Ε.Κ.- πηγή που θα αποτελέσει τη βάση σύγκρισης για την αξιολόγηση.

Την συγκέντρωση των δεδομένων και τον προσδιορισμό της διαφοράς επίδοσης μεταξύ του Κ.Ε.Κ.– πηγή και του Κ.Ε.Κ – αποδέκτη.

Τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης του Κ.Ε.Κ.– αποδέκτη ώστε να διαπιστωθεί αν θα επέλθει σύγκληση στη βαθμολογία των δεικτών.

Με την Συγκριτική Αξιολόγηση, παρέχεται η δυνατότητα σ’ ένα Κ.Ε.Κ., να κατανοήσει τις αδυναμίες του και να επισημάνει τα όρια βελτίωσής του.

3. Είναι γνωστά τα πλεονεκτήματα που συγκεντρώνει η ηλεκτρονική μάθηση ως περιβάλλον εκπαίδευσης. Αυτό όμως που παρατηρεί κάποιος, είναι το αυξημένο κόστος της εκκίνησης μιας τέτοιας δραστηριότητας.

Το κόστος της ηλεκτρονικής μάθησης εστιάζεται πρωτίστως στην ηλεκτρονική ανάπτυξη των μαθημάτων και κατόπιν, στις ηλεκτρονικές υποδομές που απαιτούνται για την διανομή του εκπαιδευτικού υλικού. Τα κόστη αυτά αποτελούν το σταθερό κόστος ενός προγράμματος ηλεκτρονικής μάθησης και είναι ιδιαίτερα αυξημένο.

Στην ηλεκτρονική μάθηση το κόστος αφορά στη προμήθεια του λογισμικού το οποίο με παρεμβάσεις εκπαιδευτικού σχεδιασμού θα μετατραπεί σε εργαλείο μάθησης (ανάπτυξη μαθήματος). Με αυτό το κόστος αρχίζει να αποκλίνει δυσανάλογα το σταθερό κόστος της ηλεκτρονικής μάθησης προς τα πάνω σε σύγκριση με την παραδοσιακή μορφή εκπαίδευσης. Αυτή την απόκλιση θα τη συναντήσουμε και σε άλλα κόστη που αφορούν στην  ηλεκτρονική μάθηση (παραγωγή πρωτότυπου υλικού και διανομή του), όμως πρέπει να επισημάνουμε ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί ως σημαντική αρχική επένδυση που έχει τη δυνατότητα να αποσβεστεί γρήγορα μέσα από τις εξοικονομήσεις που θα προκύψουν με την έναρξη των μαθημάτων.

Η δημιουργία του ηλεκτρονικού  εκπαιδευτικού υλικού εντάσσεται στην περίπτωση του αυξημένου αρχικού κόστους, η οποία όμως μπορεί να παρουσιάσει σημαντική κλιμάκωση. Η αύξηση του αριθμού των εκπαιδευομένων στην ηλεκτρονική μάθηση συνδυάζεται με κλιμακωτό κόστος που αυξάνει με φθίνοντα όμως ρυθμό. Ζητούμενο λοιπόν της ηλεκτρονικής μάθησης είναι η ευρύτητα διάθεσης που θα τύχει, ώστε να έχουμε σημαντική μείωση κόστους, μέσω του μεταβλητού κόστους.

Στη συμβατική μορφή εκπαίδευσης το κόστος διαμορφώνεται με βασικό χαρακτηριστικό την ανάγκη φυσικής παρουσίας, σε κοινό χώρο, εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων. Το κόστος της δημιουργία του κοινού χώρου ή αλλιώς κόστος υποδομών, είναι ιδιαίτερα μεγάλο και η υλοποίησή του εντάσσεται σε μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς.

Μία άλλη σημαντική παράμετρος κόστους για την ηλεκτρονική μάθηση, είναι ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός. Αφορά στη προμήθεια των ηλεκτρονικών υποδομών (Η/Υ, δικτυώσεις κ.ά.)  την εγκατάστασή τους, την συντήρησή τους και την συνεχή αναβάθμισή τους. Η παραδοσιακή μορφή εκπαίδευσης δεν είναι απαλλαγμένη από κόστη ηλεκτρονικού εξοπλισμού, απλώς συμμετέχουν σα ποσοστό στο γενικό κόστος με λιγότερο από 7%, όταν στην ηλεκτρονική μάθηση το κόστος του ηλεκτρονικού εξοπλισμού μπορεί να ξεπεράσει και το 20%.

Συνοψίζοντας τα κόστη της ηλεκτρονικής μάθησης έχουμε:

Κόστη έρευνας και βιωσιμότητας, όπου ο εμπλεκόμενος εκπαιδευτικός πρέπει να αναπτύξει καινοτόμες εκπαιδευτικές εφαρμογές ηλεκτρονικής μάθησης τις οποίες καλείται να υιοθετήσει ο φορέας.

Κόστη σχεδιασμού και ανάπτυξης της ηλεκτρονικής μάθησης, ώστε να οριστικοποιηθεί η μορφή που θα λάβει το ηλεκτρονικό εκπαιδευτικό υλικό, ύστερα από πιλοτικές εφαρμογές των πρωτότυπων πακέτων που θα σχεδιαστούν.

Κόστη παραγωγής ηλεκτρονικού προγράμματος εκπαίδευσης 

Κόστος διανομής του ηλεκτρονικού μαθήματος

Κόστη ενημέρωσης των λογισμικών των ηλεκτρονικών υποδομών

Κόστος για την εγγραφή και διαχείριση των εκπαιδευομένων, μέσα από τις ηλεκτρονικές μορφές επικοινωνίας

Ειδικοί του Internet στο σχεδιασμό και συντήρηση ιστοσελίδων και διαδικτυακών εφαρμογών

Εξοπλισμός πληροφορικής και επικοινωνιών

Κόστος συντήρησης, των ηλεκτρονικών υποδομών

Ανάπτυξη ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης με την ενοικίαση πολύ μεγάλων αποθηκευτικών χώρων δεδομένων

Πληρωμές δικαιωμάτων, σύνδεσης σε ιστοτόπους

Χρήση λογισμικού γενικής χρήσης

Χρήση ειδικού εκπαιδευτικού λογισμικού

Τα παραπάνω κόστη δεν τα συναντάμε σε προγράμματα συμβατικής εκπαίδευσης, πλην εξαιρέσεων (χρήση λογισμικού γενικής χρήσης, σύνδεση στο Internet κ.ά.), που και πάλι είναι περιορισμένα.

                                                                                                                                                                                ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΜΑΥΡΟΣ